Prószyk brudzący

Prószyk brudzący
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	patyczkowce
Rodzina	Phacidiaceae
Rodzaj	prószyk
Gatunek	prószyk brudzący
	Nazwa systematyczna
	Bulgaria inquinans (Pers.) Fr.; Syst. mycol. (Lundae) 2(1): 167 (1822)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Prószyk brudzący (Bulgaria inquinans (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów z rodziny Phacidiaceae^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Phacidiaceae, Phacidiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1794 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Peziza inquinans. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Elias Fries w 1822 r.^[1]

Niektóre synonimy naukowe^[2]:

Ascobolus inquinans (Pers.) Nees 1816
Bulgaria chalybea (Berk.) Cooke & Massee
Bulgaria polymorpha (Oeder) Wettst. 1923
Lichen fungosus With.
Peziza inquinans Pers. 1794
Peziza polymorpha With.
Peziza polymorpha Oeder 1769
Peziza turbinata Relhan 1785
Phaeobulgaria inquinans (Pers.) Nannf. 1932
Tremella turbinata Huds. 1778

Nazwa polska według checklist A. Chmiel^[3].

Morfologia

Owocnik

Młody jest stożkowaty o powierzchni ciemnobrązowej, otrębiasto-kosmkowaty; później pęka na szczycie, odkrywając czarną i wilgotną, błyszczącą warstwę zarodnikonośną^[4].

Miąższ

Brązowawy; galaretowato-wodnisty; po wyschnięciu twardy, skórzasty i gęsty^[4].

Występowanie i siedlisko

W Polsce jest dość pospolity^[4].

Pojawia się od października do marca przeważnie w grupach na korze obumarłych gałęzi oraz kłód dębów, rzadziej kasztanów jadalnych, grabów i wiązów^[4].

Gatunki podobne

Kisielnica kędzierzawa (Exidia nigricans) jest zewnętrznie podobna. W przypadku wątpliwości co do określenia gatunku wystarczy pociągnąć palcem po warstwie zarodnikonośnej: poczernienie palca wskazuje na prószyka brudzącego^[4].

Galeria

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-12] (ang.).
↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
↑ Maria Alicja Chmiel, Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences Kraków, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło, Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA s.a., 2006, ISBN 83-7319-976-4, s 228

[if-1] Index Fungorum [online] [dostęp 2020-12-12] (ang.).

[2] Species Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).

[chm-3] Maria Alicja Chmiel, Checklist of Polish Larger Ascomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences Kraków, 2006, ISBN 978-83-89648-46-4.

[grzyby-4] Edmund Garnweidner, Hertha Garnweidner, Alicja Borowska, Alina Skirgiełło, Grzyby : przewodnik do poznawania i oznaczania grzybów Europy Środkowej, Warszawa: MUZA s.a., 2006, ISBN 83-7319-976-4, s 228

[1]

[2]

[3]

[4]